Piesek a suczka – czy płeć ma znaczenie w zakupie szczenięcia?
W momencie kiedy podjęliśmy już decyzję, iż chcemy zostać przyszłym właścicielem wesołej kudłatej kulki, która będzie szaleć po naszych włościach, wybraliśmy już hodowlę i zaopatrzyliśmy się w potrzebny ekwipunek, dociera do nas jakże ważne pytanie – „chłopiec” czy „dziewczynka” ? 😀
Dla kogoś kto chciałby, aby pies stał się częścią jego rodziny jest to ważne pytanie, które wcześniej czy później powinien sobie zadać.
Jaka płeć pieska byłaby dla mnie bardziej właściwa ?
Z czym wiąże się posiadanie pieska, a z czym posiadanie suczki ?
Czy jakiś określonych cech charakteru możemy się spodziewać już na etapie wyboru samej płci ?
Często się zdarza, że przyszły właściciel pieska/suczki dokonał już wstępnie wyboru płci w oparciu o własne przekonania, które czasami mogą być dalekie od prawdy, dlatego też postaramy się jak najlepiej odpowiedź czego możemy się spodziewać wybierając jedną bądź drugą płeć.
Piesek
Decydując się na zakup pieska musimy mieć świadomość, że będzie on nieco większy od suczki, a zatem i silniejszy fizycznie. W większości wypadków waga dorosłego samca może być większa o około 5 do 8 kg w porównaniu do jego żeńskiej odpowiedniczki. Przykładowo waga suczki Flat Coated Retriever w wieku dorosłym może wynosić około 30-32 kg, natomiast u samca waga ta może oscylować w granicach 36-40 kg (odpowiednio wagi dla setera irlandzkiego będą wynosić w granicach 27-30 kg oraz 32-36 kg).
Piesek na co dzień jest bardzo wesołym i energicznym towarzyszem, z którym nie sposób się nudzić 🙂 Ukształtowany dorosły pies z rozwiniętą muskulaturą oraz okrywą włosową jest przepięknym okazem swojej rasy, a obserwowany w ruchu potrafi być wyjątkowo efektywny. „Chłopcy” kochają zabawę i aktywność ze swoim opiekunem, uwielbiają wysiłek zarówno intelektualny jak i fizyczny. Samce są niezwykle lojalne i przywiązane do swoich opiekunów, a więź jaka powstaje między kudłaczem a jego „ludziami” jest niezwykła. 
Wśród niektórych osób pojawia się mylące przekonanie, że pieski są mniej oddane swoim właścicielom, potrafią być mniej zrównoważone, a także nie są odpowiednim towarzyszami dla młodszych członków rodziny. Są to informacje całkowicie nieprawdziwe. Zarówno wśród suk jak i samców mogą występować egzemplarze, które są bardziej dominujące i wymagają innej pracy w relacji pies – opiekun, nie zmienia to jednak faktu, że nie jest to determinowane przez płeć zwierzęcia. Nieprawdą jest również, że suczka jest bardziej opiekuńcza w stosunku do rodziny, w tym jej najmłodszych członków. Wręcz ze względu na nieustanną chęć zabawy i skupienie na człowieku, a przy tym często znacznym apetycie, to samiec jest zdecydowanie bardziej aktywnym i skoncentrowanym czworonożnym przyjacielem. Pieski w wielu wypadkach są też bardziej odporni na stresogenne 🙂 Dlatego też jeśli pragniesz uczyć swojego psa coraz to nowych sztuczek, zwiedzać świat w jego towarzystwie a czas na zabawie z pieskiem to jest właśnie, to czego potrzebujesz, wydaje się, że bardziej właściwym wyborem płci byłby piesek.
Suczka
Psie „dziewczyny” pod prawie żadnym względem nie odbiegają od swoich samczych odpowiedników. Są szalenie aktywne, uwielbiają się uczyć, są bardzo towarzyskie i skore do zabawy. Ich budowa jest nieco lżejsza i bardziej smukła, a okrywa włosowa nieco skromniejsza. Mimo drobniejszej budowy suczki często dorównują samcom albo przewyższają ich umiejętności pod każdym względem. Pod pewnymi względami suczki mogą mieć nieco słabszą psychikę, być bardziej podatne na stres, co w niektórych wypadkach wymaga odpowiedniej socjalizacji i stopniowego przyzwyczajania do kolejnych wyzwań. Szczególnie u seterów warto jest zostawić suczce pewną dozę swobody mieszanej z edukacja i wysiłkiem fizycznym. Szczególnie ważne jest, aby rozwijać skupienie „dziewczynki” w bardzo różnorodnym otoczeniu, gdyż dobre opanowanie wszystkich komend w przykładowym parku nie gwarantuje sukcesu w ich wykonaniu na polu lub w lesie.
Kluczową kwestią wydaje się okres rui oraz zmiany zachodzące w organizmie suczki w tym czasie – w okresie przed zbliżającą się cieczką można zauważyć większą terytorialność i nerwowość (często okazywaną szczekaniem); podczas samej rui zwiększa się nie rzadko niepokój, a także skłonność do poszukiwania partnera. W tym okresie trzeba mieć suczkę cały czas na oku podczas przebywania na dworze, aby nie doszło do niechcianego kryciem z przypadkowym samcem.
U wielu suczek po okresie rui można zaobserwować zjawisko związane z „ciążą urojoną”, podczas którego należy zadbać o aktywność fizyczną naszej pupilki oraz właściwą dozę zadań edukacyjnych. Ciąża urojona może się objawiać pojawieniem mleka w warstwach mlecznych, suczka może wybierać piszczące zabawki, którymi może chcieć się opiekować, może odmawiać pokarmu, aby zapobiegać . Wszystkie te objawy są sygnałem iż należy poświęcić jej czas na dodatkową aktywność, która osłabi instynkt macierzyński. W niektórych wypadkach trzeba też poradzić się lekarza weterynarii, jeśli objawy są bardzo nasilone.
Mimo tych drobnych niedyspozycji, które zdarzają się przeważnie dwa razy do roku, suczki są wspaniałymi kompanami każdej wyprawy, treningu i czasu wolnego. Suczki są bardzo kreatywne i skore do zabawy, a przy tym są ogromnym pieszczochami uwielbiającymi się wylegiwać w ciepłym łóżeczku, korzystając z każdej możliwej chwili na przytulasy na wygodnej podusi 😀